Maandagochtend, het is de start van onze tweede week. We gaan deze week naar een andere school. Voor ons team is dat St. Joseph Ngula Primary School.
Het heeft geregend vannacht en het is heerlijk fris buiten. Het ontbijt is ook vandaag weer goed verzorgd: scrambled eggs met toast en watermeloen voor de vitamientjes. We komen niets tekort.
Ondertussen staan de busjes klaar om de vier teams ieder naar hun eigen school te brengen. Benieuwd als we zijn naar wat deze nieuwe dag ons zal brengen staan we te popelen om te vertrekken. Maar ons vertrek wordt nog even uitgesteld: er moeten nog twee levende kippen mee naar school , zodat we lekker vers vlees hebben bij de lunch. Dit leidt tot heel wat commotie. “Moeten die achterin? Dan blijf ik hier niet zitten, zo meteen vliegen ze tegen mij aan”. En Mandy en Lois vluchten van de achterbank en persen zich samen op een stoel voor in het busje.
We missen op de weg naar St. Joseph het asfalt, al was het maar een paar honderd meter… De weg die we rijden zit vol met diepe kuilen en overal liggen grote stenen. Tergend langzaam komen we vooruit.
We worden ontvangen door het hoofd van de school, die trots zijn school laat zien. De Assembly start rond 8 uur en de leraren druppelen een voor een het schoolterrein op; sommige van hen arriveren zelfs pas na de Assembly! Het blijft indrukwekkend om te zien hoe een van de oudere leerlingen vandaag de leiding heeft om drie jongere leerlingen aan te sturen bij het hijsen van de vlag. Vol overgave lopen ze gedrieën netjes in de pas en hijsen de vlag. Daarna zingt de hele school het volkslied.
Voordat we de klassen in gaan, bespreken we met het hoofd de plannen voor deze week. Meteen daarna maken we kennis met de nieuwe klassen. “Zitten er in alle klassen zo weinig leerlingen?”, vragen we ons tussentijds af. Vorige week zijn we aan klassen van 55 leerlingen gewend geraakt; in de klassen op St. Joseph zitten gemiddeld 20 leerlingen.
Aanvankelijk zijn we blij verrast als we zien dat de lokalen opgetrokken zijn uit steen met echte ramen. Al snel blijkt dat in het gebouw dat wij voor een schuur aan zien, vier lokalen zitten. Deze lokalen worden van elkaar gescheiden door golfplaten, die tegelijkertijd dienen als schoolbord. Buiten krijgen de allerkleinsten gymles en doen een hardloopwedstrijd.
We volgen verschillende lessen en hebben tussentijds ruimschoots de tijd om te overleggen. De leraren geven ons het idee dat ze erg blij zijn met onze komst en graag met ons willen samenwerken.
Aan het einde van de dag maken we afspraken voor komende week en nemen afscheid.
Op de terugweg rijden we via het huis van Cynthia, de vertegenwoordiger van Pamoja die deze week bij ons is. Ze toont ons trots haar huis, waar ze woont met haar zus. Alleen de slaapkamers zijn ingericht en er wordt hard gespaard voor de inrichting van de rest van het huis. De woonkamer is letterlijk nog helemaal leeg.
We hebben een prima start gemaakt, voelen ons meer dan welkom en kijken uit naar de verdere samenwerking deze week!
Door schoolgroep 4: Femke, Lois, Mandy, Jan en Judith
Reacties (9)