De tweede dag op Ng’ency Primary School

In Afrika brengt iedere dag wel iets speciaals. Zo gingen we gisteravond op zoek naar een gaslek, nadat we de geur op de tweede verdieping niet vertrouwden. Na uitgebreid onderzoek door de kok (met K-O-K), moesten we toch vaststellen dat de geur waarschijnlijk van het nabijgelegen benzinestation kwam. En ook deze ochtend heeft het guesthouse weer iets in petto voor ons. Iedereen die speciaal vroeg opstaat voor een frisse douche, kan weer terug in bed, want er komt geen druppel water meer uit de kraan. Ongedoucht verschijnt iedereen aan het ontbijt, waar we weer een heerlijke pannenkoek kunnen verorberen. Met de zon in het gezicht vertrekken we over de bumpy roads naar onze scholen. Voor ons breekt dag twee aan op Ng’ency Primary School.

Mooi op tijd arriveren we in de office en vertrekt Hélène naar haar eigen clubje kids op de Ng’ency Dovenschool, die ook gevestigd is op hetzelfde terrein. Hier opent zij de dag in alle klassen met een riedel op haar gitaar. De dove kinderen klappen en dansen mee en er is zelfs één jongen die een ware artiest blijkt te zijn. Hij speelt en ‘zingt’ op zijn manier en laat de andere kinderen hierbij dansen. De dag begint als een waar feest. Tevens introduceert Hélène de gevoelslijn voor de leerkrachten, dit ter voorbereiding op de les van morgen.

Op de reguliere Primary School zoeken Monique en Sanne hun co-teachers op en gaat ook Laura met haar Willie Wartaal aan de slag. Ondanks zijn bijnaam, die hij kreeg na een chaotische eerste dag, blijkt hij ineens een verrassend actieve les uit zijn mouw te schudden. De kinderen doen experimenten met water en grondstoffen, erg gaaf om te zien! Monique en Sanne introduceren zelf een actieve werkvorm bij hun co-teachers. Zo laten zij zien dat je door middel van een bal gemakkelijk beurten kunt geven aan de kinderen, waarbij ieder kind evenveel kans heeft om de beurt te krijgen. Ondertussen is Caroline bij ECD, de kleuterklas, langsgegaan om haar zelfgemaakte pop te showen. Deze pop is nu terug te vinden in het bedje van de woonhoek. Naast de woonhoek, heeft deze klas nog veel meer hoeken: een supermarkt met apotheek, een eigen akker en een zandhoek. Dit hebben de leerkrachten zelf uitgebouwd sinds het vorige bezoek van Edukans, iets om trots op te zijn!

Voor de lunch is het tijd om met onze groep op huisbezoek te gaan. Onder leiding van enkele leerkrachten gaan wij eerst naar twee, in onze ogen, zeer luxe huizen. De huizen zijn te vinden op een groot erf en we worden hartelijk ontvangen door de bewoners. Bij binnenkomst zijn we zeer verbaasd over de grote ruimte en de nette inrichting. Al snel wordt ons duidelijk dat de lokale bevolking deze huizen uiteraard liever laat zien dan de primitieve huizen waar de meeste kinderen wonen. Toch worden wij meegenomen naar een wat eenvoudiger onderkomen middenin de maïsvelden. De man des huizes komt met een kapmes uit het veld, maar blijkt helaas toch geen sleutel te hebben om ons binnen te laten. Wel is hier al duidelijk te zien dat het huisje bestaat uit grote delen klei. Twee totaal verschillende woonsituaties dus en dat zo dicht bij elkaar. Onderweg terug naar school, komen we veel kinderen tegen die tussen de middag thuis gaan lunchen, althans, het is altijd maar afwachten of er überhaupt iets te eten is. Hoe tegenstrijdig is het dan eigenlijk dat wij vervolgens, zeer oververhit, aanschuiven bij een goed verzorgde, warme lunch?!

Na de lunch is het tijd om plannen te maken met de co-teachers en neemt Laura nog een kijkje bij Hélène. Zij verzorgt samen met een leerkracht, die gespecialiseerd is in gebarentaal, de pre-teaching van het prentenboek van de les van morgen, ‘kikker is bedroefd’. Fantastisch om te zien hoe geboeid de kinderen hier naar kunnen ‘luisteren’. Ondertussen bereidt Caroline, samen met haar grote vriend Walter (de directeur), de meeting voor waar we de dag mee afsluiten. Aan alle leerkrachten wordt gevraagd om, via de placemat-methode, mee te denken over een oplossing voor het tekort aan docenten Engels. Met deze meeting kunnen wij de dag, die weer veel verschillende indrukken bij ons heeft achtergelaten, afsluiten. Met een volle blaas (aangezien niemand een extra keer boven het gat wilt hangen) moeten wij over de bumpy road weer terug naar het guesthouse. Een groot succes..! Nu maar hopen dat de douche het weer doet…

Door schoolgroep 2: Caroline, Sanne, Monique, Hélène & Laura