![[Anoniem]](https://inactievooredukans.nl/storage/1915/conversions/7812a9908496922f30a01cbe4ac48ce4-button.jpg)
Het is weer zover, we mogen een uurtje langer blijven liggen!! Bij het wakker worden beseft iedereen gelijk, dit is de dag waarop er afscheid genomen wordt van al onze Keniaanse vrienden. Na een stevig ontbijt vertrekken we richting het conferentiecentrum waar onze reis twee weken geleden ook begon. Een groot verschil met toen, is dat er nu gelijk leuke gesprekken ontstaan bij het zien van de Keniaanse leraren, iedereen zoekt direct zijn co-teacher op. Een ander opmerkelijk verschil is dat de meeste leraren deze dag zowaar op tijd zijn. Hebben we dan toch iets van onze Nederlandse invloed achter kunnen laten?!
Onze vriend John van Pamoja opent de dag, waarna twee leerkrachten een les laten zien vol met actieve werkvormen. De ene les is gericht op social studies en de andere op Kiswahili, waardoor het voor ons uiteraard zeer gemakkelijk te volgen is. We zijn heel trots om te zien hoe beide docenten veel actieve werkvormen inzetten en hun enthousiasme uit kunnen stralen naar hun collega’s. Het harde werken van de afgelopen drie jaar werpt zichtbaar zijn vruchten af.
Vervolgens gebeurt er iets opmerkelijks, we lopen in op het tijdschema. Een kwartier eerder dan gepland beginnen wij aan de teabreak, waar een aantal van ons zich met liefde ontfermt over de grote stapel mandazi’s. Ook weten we niet hoe snel we naar buiten moeten om frisse lucht in te ademen. Ondanks dat het pas 11.00 uur is, is de temperatuur in de zaal al gestegen tot tropische waarden. Dit zal wellicht ook te maken hebben met de keuken die hier gevestigd is en het feit dat de zaal inmiddels gevuld is met rook van de ketels.
Na de teabreak richten we ons op het opbouwen van netwerken. Ondanks dat het project van Edukans, met deze scholen, nu na drie jaar gaat stoppen, vinden we het wel heel belangrijk dat de opgebouwde relaties stand houden. Door in te zetten op verschillende netwerken, kunnen de docenten zich ook de komende jaren nog ontwikkelen. Uiteraard blijft hierbij het contact met Pamoja, en dus ook met Edukans, wel in stand. Moderne middelen als Whatsapp worden ingezet voor deze netwerken, trots kunnen melden dat er 10 netwerken opgericht zijn vandaag!
Ook de lunch begint zowaar weer eerder dan gepland, heerlijk dat Keniaanse-Hollandse tijdschema. Hier wordt natuurlijk ook weer gekozen voor de buitenlocatie, waarbij we al snel bezoek krijgen. Ineens blijkt dat er een halve kinderboerderij achter ons staat. Koeien, geiten en honden komen kijken of er ook voor hun wat lekkers is. Zodra de warme maaltijd achter de kiezen is gaan we door met het afsluitende deel van de dag. Iedereen mag een officieel certificaat uitreiken aan zijn of haar co-teachers. Hierbij houdt iedereen een kort praatje om op die manier de leraren te bedanken. Vervolgens begint de entertainment van de middag. De Kenianen hebben, in zeer korte tijd, een aantal sketches voorbereid over typisch Hollandse situaties. Deze sketches zijn vooral gericht op het feit dat alles héél snel gedaan wordt en dat er bij iedere gelegenheid foto’s gemaakt worden. Met tranen van het lachen moeten wij dit stuk vervolgens overtreffen met onze typisch Keniaanse situaties. Hierbij richten wij ons op de overdreven gastvriendelijkheid, de klassenrituelen en de zeer koude weersomstandigheden (lees: 30°C). Ook ons optreden wordt hartelijk ontvangen, waarna we de dag officieel afsluiten met een aantal liedjes en een groepsfoto. Dan is toch echt het moment daar.. Er moet afscheid genomen worden van alle co-teachers, waarbij sommige toch een traantje moeten laten. Over en weer worden er cadeautjes uitgedeeld, waarbij het Caroline eindelijk is gelukt om haar veertig klompjes te slijten en wij de meest mooie Afrikaanse souvenirs mee mogen nemen. In twee weken tijd is er een band opgebouwd die niemand ooit nog zal vergeten. Edukans, de reis van je leven, en dat hebben we allemaal mogen ervaren!
Bij het afscheid hoort ook een bezoek aan de office van de Pamoja Child Foundation. Deze organisatie zet zich in voor de kinderen in Awasi en heeft hier de afgelopen jaren al veel in bereikt. Speciaal voor ons hebben ze de kamer versierd en worden we getrakteerd op een heerlijke taart. Gaaf om te zien waar de mensen, die twee weken met ons zijn mee geweest, iedere dag zo hard werken. Wat een toppers!
Voor nu is het tijd om ons klaar te maken voor de afscheidsavond. Na twee weken komt er helaas toch echt een eind aan deze reis. Met een grote groep zijn we het avontuur aangegaan en we kunnen wel zeggen dat er bijzondere vriendschappen zijn ontstaan. Er is dan ook niets mooiers om het met elkaar goed af te sluiten. Wat het programma van vanavond precies inhoudt, kunnen we helaas niet vertellen, omdat we hier zelf ook niet van op de hoogte zijn. Wel hebben we al gezien dat de koelkast helemaal afgeladen is met koud bier, dus dat het een mooie avond wordt staat vast! Tot in de late uurtjes gaan we in Awasi nog even door, waarna we jullie zondagochtend weer in real-life bij kunnen praten op Schiphol.
Trouwe volgers, bedankt voor alle reacties die de afgelopen weken geplaatst zijn. Het was genieten om iedere dag de berichten te lezen en onze ervaringen op deze manier met jullie te delen.
Asante sana!! (Dankjewel!)
Groetjes van Mandy & Laura
Reacties (17)